Díreach éigean é a dhéanamh! Seo sampla as mo chleachtas. Níl aon chaifé suntasach i gceantar codlata dlúth-dhaonra. Gnáthchineál, gnáthchineál, mar sin sa phríomhchathair - na céadta. Don dara seachtaine bhí mé ag iarraidh a chur ina luí ar an tírdhreach caife a cheannach inár gcuideachta.
"Tá tú arís?" Bhí iontas orm a fheiceáil ag doras a hoifige.
"Oh, chuimhnigh tú orm!" - Bhraith mé ó chroí. "Mar sin cheap siad faoi dom." Agus níor dearmad freisin ar thairiscintí brabúsacha ár gcuideachta. "Tá tú cearr, fear óg," chrath sí a ceann go géar. "Is cuimhin liom tú go pearsanta, agus maidir leis na tograí ..."
"Ansin lig dom do chuid praghsanna a chur i gcuimhne duit," ghlac sé láithreach an tarbh ag na h-adharca. - Tá rogha leathan agus córas solúbtha lascainí againn. Tá custaiméirí i gcónaí an-sásta ...
"Sea, yes, I do," chuir an t-innénaí isteach ormsa. "Ach cén fáth ar chóir dom a bheith faoi seo?" Táim sásta go leor le mo sholáthraí leanúnach agus an raon a thairgeann sé. Tuigim, rialtóirí mo chaifé - tá daoine simplí, níl siad inghlactha, níl siad ag iarraidh bualadh ar chogaí! Féachann siad ar an bpraghas níos mó: is féidir leo cupán caife a thabhairt nó nach bhfuil. Agus is tábhachtaí - tá siad in úsáid cheana féin!
- Sin é! Gnách! Agus más rud é go ndearna tú iarracht ar rud éigin eile, níor d'ordaigh tú an ceann seo uait ... - Chuir mé bac ar, ach chríochnaigh mé - burda.
D'fhéach mé le dífhostú ag na pacáistí caife a bhí ag teacht suas ar an seilf.
"Cé chomh stubborn atá tú!" - Le sigh, thug mo chompánach faoi deara.
"Stubborn agus flaithiúil," a dúirt mé go measartha. "Agus tá moladh iontach ormsa." Má aontaíonn tú ceannacháin caife inár gcuideachta, ansin gheobhaidh tú bhaisc de thae mionlach duille mar bhronntanas. Ceylon. Tá lastais dhíreacha againn ón tír seo.
Bhí a fhios agam cad a bhí á dhéanamh agam . Shúileadh súile an máistreachta. D'iarr sí orm in iúl duit faoi na lascainí níos mine. Gach rud, "innkeeper" i mo phóca! Cúig cúig nóiméad ina dhiaidh sin d'fhág mé an caife le conradh fadtéarmach sínithe. Chonaic an chef an-sásta.
- Go maith! - Mhol sé dom. - Dea-obair! Fan leis an bónas.
"Ghlac hostess na hinstitiúide ar feadh i bhfad, ach sa deireadh, áit a bhféadfadh sí seasamh ar mo charm agus ... bronntanas," Bhí mé ag gáire. - Níl a fhios agam fiú cad a bhí níos cinnte: mo thallann chun buíochas a ghabháil nó a ghealladh ón ngnólacht.
"Bhuel, ó mhodracht ní bhfaighidh tú bás!" - níor éirigh leis an boss a phúchadh, tá sé ina sean-aicme agus ina chara. "Is é sin an rud is lú, níl a fhios agam conas a fháil réidh leat."
- Sea, is é sin an fáth a chinn mé go mbeadh sé níos saoire dom titim i ngrá, - buíochas mar fhreagra. Chonaic mé ar mo faire agus bhí imní orm: gan deich mbliana ba chóir dom seasamh ag an mbealach isteach chuig an siopa ina n-oibríonn Irina. Ar an drochuair, bhí am agam. Ar an láthair, bhí mé beagán níos luaithe. Rinne Hespisha strolled ar feadh na fuinneoga siopa agus shíl mé gur b'fhéidir inniu go bhfaighidh mé cead an chailín is maith liom an dinnéar a bheith agam sa chaifé.
Bhuail mé léi dhá sheachtain ó shin i bpáirtí le cairde. Agus ós rud é gur chonaic mé an brunette leochaileach seo, labhair mé léi cúpla focal, ní raibh mé in ann smaoineamh ar dhuine ar bith eile. Choinnigh sí achar chomh maith, is cosúil go raibh fiú an cailín ach éalú orm. D'iarr mé ar chairde nua faoi chara nua, agus nuair a chinn mé nach raibh fear céile nó fear groom aige, chinn mé dul i ngleic lena aire!
Chun "Níl" chun breathnú trí do mhéara . Is minic a chiallaíonn sé ach go gcaithfidh am a bheith ag smaoineamh ar dhuine. Seo é mar a mheas Irina "níl" nuair a mhol sí í chun dul go dtí an phictiúrlann, amharclann nó bialann. Ní raibh mé éadóchasach agus níorbh fhéidir a thabhairt suas go nádúrtha. Tar éis an tsaoil, d'fhoghlaim mé an riail órga ar thrádáil go maith: an chéad uair eile caithfidh tú tairiscint níos tarraingtí a fháil amach ... Ó shin i leith, bhí gach lá ag sé sa tráthnóna, feicim faoi siopa le bláthanna. Thosaigh mé ag ceann ardaigh, ag cur dhá bhláthanna leis. Sa lá atá inniu bhí sé ina bouquet an-mhór.
- Tá tú arís? Sighed Irina.
"Gheall mé nach dtabharfainn suas go héasca," a dúirt mé, agus thug mé na bláthanna di.
"Tá tú stubborn ..." Chrath Ira a ceann, ach ghlac sí an bouquet fós.
"Sa lá atá inniu chuala mé seo ó bhean eile," gháire sé, blithely.
"Mar sin, níl mé ina n-aonar?" An bhfuil a lán de na pasanna agat?
- Ó, tá a lán mná ar an eolas agam! Ach! Ní iarrtar ort ach dáta. An chuid eile - mar sin, gnóthaí gnó ... - Agus ... Mar sin, níl ádh agam ach?
- Ar a mhalairt ... Mar sin, aontaíonn tú dinnéar a dhéanamh liomsa? - D'iarr mé, foighne a chailleadh ó nonsense ó bhéal.
"Bhuel, níl a fhios agam ..." Chuir hesitated Ira.
"Geallaim go mbainfidh mé tiomáint leat sa bhaile agus ná bíodh drogall ort cupán caife a iarraidh!"
Thomhas Irina le sracfhéachaint buíoch, agus dúirt sí: - Go léir, déanaimis dul. Agus tá a fhios agam: Aontaím ach toisc go bhfuil ocras orm.
"Ar ndóigh," ní raibh mé agóid. Ar ndóigh! Bhí mé sásta le sonas. Lá rathúil den sórt sin: dea-ádh ar an ngnó agus ar an gcéad ghrá! Ar dtús, fuair sé conradh brabúsach don chuideachta i gcás a bhí cosúil le tubaisteach, agus anois, tar éis dhá sheachtain de léigear, thug mo beloved suas. Táimid ag dul go dtí an dinnéar - cad é nach dáta? Roghnaigh mé an straitéis cheart ...
Le haghaidh milseog, ag féachaint léi le súile saoil, chinn sé agus dúirt sé:
-Tá tú chomh hálainn, Irisha! Just breathtaking! Sháraigh mé go brónach.
"Stop é!" Blushed sí.
Thosaigh "Ira ...", ag mothú gur tháinig an t-am ceart. "Táim ag mire ortsa." Agus má thugann tú deis dom ...
"Ní smaoineamh maith é," chuir sí isteach, ag cur an vása ar leataobh le huachtar reoite.
- Cén fáth? Tréigtheach ó éadóchas.
"Toisc nach féidir liom grá agat riamh," a mhínigh an cailín.
"Ach níl a fhios agam orm ar chor ar bith!"
"Níl sé riachtanach," chroich sí a ceann agus d'fhéach sí isteach i mo shúile. "Tá a fhios agam féin." Sin brónach! - Ar feadh nóiméad choinnigh sí ciúin agus lean sí: - Is breá liom duine eile! An-fhíor, neamhchothrom agus gan chómhalartacht. Ach mo ghaolta agus níos gaire dó níl aon duine agam ...
Shíl na deora ina súile . Chuaigh mé léi le cathaoirleach.
"Tá brón orm, níor chiallaigh tú a ghortú." Thiomáin mé a baile, agus an lá dár gcionn ... mar is gnách, sheas sé le rósanna faoin siopa. Sea, loves Ira duine éigin. Ach nach féidir léi grá liom? Is cosúil le caife a bheith aige. Cuimhnigh? Ceannaíonn daoine an ceann a n-úsáidtear iad, agus é a mheas mar is fearr, go dtí go ndéanfaidh siad iarracht eile. D'ullmhaigh mé an tairiscint iontach don chailín, as nach féidir léi a dhiúltú.
"Tabhair dom trí mhí." Mura dtéann do chroí isteach, ní dhéanfaidh mé moill ort.
"Ach Max," a dúirt Ira, "Mhínigh mé gach rud inné!" Níl aon phointe ...
- Tá! Cuspóir go bog. "Tuigim nach n-éilíonn mé rud ar bith uait, ach ba mhaith liom ach beagán níos fearr a bheith agat."
"Gach ceart, lig dom é a bheith," sháraigh sí go géar.
- Really?! - Ní chreid mé. Is beagnach an happiest i mo shaol an chéad chúpla lá amach romhainn. Dealraigh sé, anois is féidir liom sléibhte a thionú! Chuaigh muid go dtí ceolchoirm an amhránaí beloved Ira. Fuair mé ticéid ar dtús, ach b'fhiú an iarracht: bhí an cailín sa seachtú neamh le sonas. I rith na ceolchoirme, ghlac mé a lámh agus phóg mé go réidh é. Reáchtáil an dúil le mo chorp. Agus Ira ... Faraor, d'fhan sí indifferent. Nuair a d'fhill siad abhaile, bhuail mé í, ansin chrom sé síos agus iarracht a phóg sí ar na liopaí. Ach is gnách gur tharraing an cailín ar shiúl agus i láthair na huaire bhí sí brónach.
Ansin shiúilíomar go ciúin, ach nuair a dúirt siad go maith ag an mbealach isteach, chuaigh Ira go tobann ar mo chuid gruaige.
- Hey! - Coinnigh sí de láimh. "An bhfuil mé fós ag dul níos mó?"
- Thaitin liom é. Ach ní féidir liom ...
"Níl sí réidh anois," d'athraigh sé arís. Rinne mé iontas orm, scríobh sé teachtaireachtaí álainn.
Uaireanta, is cosúil liom go dtosaíonn an beloved leá. Caithfidh mé iarracht beagán a dhéanamh ... Dá bhrí sin, mhol mé an turas is fearr liom go Páras! Cén bhean nach aisling faoi? Cá háit eile is féidir grá a rugadh, mura bhfuil ann? Dé Céadaoin thug mé ticéad Ira.
- Tá tú iontach! D'admhaigh sí, ag croith a ceann. - Níor thug duine ar bith dom aire álainn orm.
Agus arís fuaraigh a guth brónach.
- Agus cheannaigh mé treoir do Pháras. Bímid ag féachaint tríd agus cinntímid cad é mar ba mhaith linn cuairt a thabhairt.
- Ní gá. Déan cinneadh duit féin ...
Ach níor eitilt muid go Páras. An lá dár gcionn, rabh Irina leis an nuacht.
- Mí mí ó shin chuir mé sceitse ar cheann de mo chuid gúnaí leis an gcomórtas agus ...
- Agus cad é? Cuireadh isteach go míchíomhar.
- Agus fuair mé na cluichí ceannais! Ach ba chóir go mbeadh an gúna féin réidh Dé Luain!
"Cad mar gheall ar an turas?" Páras?
"Tá brón orm." Bhí a guth láithreach ciontach. "An féidir liom é a chur siar?"
- Ní féidir leat! Cheannaigh mé ticéid cheana féin, d'óstán in áirithe!
- Déanfaidh mé d'airgead a aisíoc. Creidim dom, is é mo bhrionglóid chun cuairt a thabhairt ar Fhrainc. Ach ní féidir liom a thabhairt suas ar an gcomórtas! Bhí mé chomh fonnmhar as rath! Is é seo an deis a bheith ina dhearthóir! Fostaítear na buaiteoirí ag an Teach Faisin cáiliúil. An dtuigeann tú?
- Sea, ar ndóigh ... Níl, níl ...
Ar an deireadh seachtaine chuaigh mé go siopa le Ira. Ach ní raibh aon am aici. Fuinniúil, le blush agus brilliance speisialta ina súile ... Ní raibh a fhios agam uirthi ar an mbealach sin. Agus a deir sí leis an díograis chéanna faoin turas go Páras?
Ba é seo tús an deireadh. Ach, alas, thuig mé seo ach Dé Sathairn. Thug Ira cuireadh dom chun féasta a eagraigh eagraithe an chomórtais. Ag airde an tráthnóna, chuaigh fear ard, stylishly dressed gar dúinn, an-mhuiníneach agus sona. Thug a guth treáiteach le rá dó. Bhí sí ag caint leis i guth aisteach, ag féachaint leis an gcuma sin nach raibh mé fiú ag aisling. I súile an cailín splashed dúil agus adoration. Bhí sí miongháire agus seductive. Nuair a chuir an duine an leithscéal uaidh agus d'fhág sé dúinn, d'fhéach sé tar éis dó ar feadh i bhfad.
- Is é seo é! Dúirt mé go muiníneach.
"Cad é?" D'iarr Irina go neamhspleách, ag faire ar chúl bhealach an duine tríd an slua.
"Tá sé air ..." arís agus arís eile arís.
An uair seo, níor fhreagair sí fiú. "Cad ba cheart dom a dhéanamh? Shíl mé go fírinneach.
- Cad ba cheart dom a dhéanamh? Ansin chuir sé an ghloine leis an Champagne gan chríochnú ar an mbord, ghlac sé a chóta as an mbarrlann agus chuaigh sé amach. Níor thugadh le fios go raibh Ira ann.
D'iarr sí orm thart ar mheán oíche.
"Max, cén áit a ndeachaigh tú?" Cén fáth ar fhág sé chomh tapa? Agus ní fiú a fhágáil slán fiú ...
"Just a d'fhág tú féin." Bhí tú ag iarraidh é, ní raibh tú? - níor cheilt greannú ar leath leis an éadóchas.
- Cad é? An bhfuil tú ciontaithe? Bhí iontas uirthi.
"Thuigim nach bhfeicfidh tú riamh an dóigh a bhféach mé air inniu," admhaigh sé go géar. "Fiú má fhaigheann mé réalta ón spéir, nó gach lá feicfidh mé fearas." Ní bheidh mé níos measa ná níos mó ná mar a ...
Shéalaigh Ira nóiméad, ansin rinne sé iarracht gan stró agus gan iarracht a dhéanamh agóid.
"Tá brón orm más féidir leat," arsa sí. "Agus maith gach rud!"
"Níl aon rud agat le leithscéal a ghabháil," a dúirt mé go teas. "Dúirt tú liom ar shiúl."
Ach ní raibh mé ag iarraidh a chreidiúint . Mar sin, is maith leat dom ... níor shonraigh mé cad é. Cé go raibh a fhios aige cén botún a rinne sé. D'imoibrigh sé dá mhothúcháin mar tháirge a gcaithfear a dhíol go maith, rud a chiallaíonn go bhfuil sé maith le fógraíocht a dhéanamh. Mheas sé féin, ag smaoineamh go ndearna mé mo chailín áthas ar an gcaoi chéanna mar a theastaigh uaim na conarthaí riachtanacha a shíniú. D'fhéadfadh Naive, nó in áit féin-mhuiníneach, a bheith i ndáiríre dáiríre go mbeidh grá an fear sin Ira in áit mothúcháin dom ach amháin toisc go bhfuil sé níos brabúsaí ó thaobh an domhain? Ach d'éirigh liom nach earraí iad na mothúcháin. Agus, b'fhéidir, b'fhéidir, thairg sé níos mó ná an fear a bhraitheann croí Irina, agus chaill sé a chuid scéalta fós. Ceann de na laethanta seo arís d'fhéach mé ar mo scannán is fearr leat. Rinne mé gáire ar dhóitín Abdulov agus Farada, mhol mé spraoi na n-aisteoirí, ach an uair seo aontaím le Count Cagliostro agus admhaím go n-éireoidh liom grá. Níl aon "foirmle de ghrá" - níl ach grá ann ...