An samhradh seo bhí mé ina seanslagóir arís - tar éis cúig bliana déag de phósadh. Bhuail mo bhean chéile le duine éigin agus chinn sé dul i ngleic le haghaidh a cuid grá, mar sin scoilteadh dom. Iár gcomhghuaillíocht ar feadh i bhfad ní raibh gach rud ag dul go maith, áfach, tháinig colscartha ina thubaiste domsa. Phós mé ag fiche bliain d'aois agus as an am sin bhraith mé mar fhear céile i gcónaí. Agus anois? Ní raibh, níl a fhios agam conas cónaí ina n-aonar, filleadh ar árasán folamh, a chodladh ina n-aonar ar leaba dhúbailte ... Le roinnt míonna d'fhulaing mé go mór. D'fhéach cairde agus comhghleacaithe orm le comhbhrón. Chaill mé meáchan, bhí tromchúiseach orm, fiú gruama. Ach tar éis tamaill, de réir a chéile thosaigh sé ag teacht chun, bhraith an blas an tsaoil.
"Tá sé in am aire a thabhairt duit féin, Andrew," a dúirt mo chara agus a chomhghleacaí, Gennady aon uair amháin, ag scrúdú go criticiúil orm. Bhí sé de cheart aige sin a dhéanamh. In ár ngníomhaireacht d'oibríomar le chéile ar feadh níos mó ná deich mbliana.
"Sea, yes," thug Dima tacaíocht dó agus lean sé a lámha ar an mbord. "Tá a fhios agam aon bhean beag deas den sórt sin. Níos mó ná rud ar bith, oibríonn sé le mo bhean ...
"Fág dom féin!" Bhris mé. "Níl mé ag dul i ngleic le bean ar bith!" Tá mé saor agus sona, gearrtha féin sa srón! Go deimhin, ach amháin tar éis aisghabháil ón turraing i ndiaidh an colscartha, thuig mé go léir na seomraí ar shaol neamhspleách. D'fhill sé abhaile nuair a theastaigh uaim, is annamh a ghlanadh an t-árasán, ag ithe ispíní nó pizza. Saol Paradise! Ach ar chúis éigin anois, ar an oíche roimh an Bhliain Nua, bhraith sé go hiomlán ina n-aonar. Ar an lá seo ag an obair, mar is gnách, d'athraigh atmaisféar Fhéile. Bhí Gesha ag imirt solitaire,
D'léigh Dimon an nuachtán , agus d'fhéach mé amach an fhuinneog, agus smaoinigh mé go gcaithfí na laethanta saoire i uaigneas bródúil as an saol ar fad. Go tobann d'oscail an doras ar ár n-oifig (d'fhill Dima an nuachtán go huathoibríoch), agus tháinig Yura ón roinn eile ar an tairseach.
"Andrei," a dúirt sé liom, "tá an Boss ag glaoch ort." Ar aghaidh agus leis an amhrán!
"Seo tú ag canadh," arsa mé. Fuair sé suas, ghlac sé an fón as a phóca agus leag sé é ar an mbord. Níor mhaith an Boss an-mhaith nuair a thug fostaí le fón póca le linn comhrá gnó. Thill mé i cúpla nóiméad.
"Cad a bhí sé ag iarraidh?" Nuachtán Muttered Dima.
- Go ndeachaigh mé amach an dara lá tar éis na laethanta saoire, tá sé riachtanach roinnt seachadadh a rialú tar éis na Bliana Nua.
- Agus d'aontaigh tú? D'iarr Gesha.
"Cén difríocht a dhéanann sé liom?" Tá mé uaigneach agus cuimhnigh tú, saor in aisce mar éan. Shroich mé mo lámh amach ar an bhfón, agus d'éirigh sé go tobann. D'fhéach mé ar an scáileán, bhí líon neamhchoitianta ann.
"Táim ag éisteacht," fhreagair mé.
"Chuir tú SMS aisteach orm," chuala sé guth hoarse ach an-baininscneach sa ghlacadóir. - Ní thuigim rud ar bith. An bhfuair tú é?
- Mise? D'iarr mé iontas. "Cathain?"
"Cúig nóiméad ó shin."
"Cúig nóiméad ó shin bhí mé ag an bpríomhfheidhmeannach", - agus d'fhéach sé go hachrasach ar a chairde. Dima, i bhfolach taobh thiar de nuachtán, d'fhéach sé go géar, agus d'fhéach Genka ag an monatóireacht.
"An féidir leat a insint dom cad a bhí scríofa ann?" D'iarr mé. "Le do thoil."
- Ba é seo an teachtaireacht: "Tá áthas orm bualadh leat. Sann am agus áit, "a dúirt sí go míshásta. - Cén fáth ar mhaith leat bualadh liomsa agus cén áit a bhfaighidh tú mo uimhir? An níos faide a labhair muid, is láidre a fuair sí fearg. Chuaigh a guth neamhghnách beagán beag, agus ba léir go raibh imní dáiríre ar an mbean.
D'fhéach mé arís ar mo chairde. Ghlac Genka rud éigin, agus Dimon ... choinnigh an nuachtán os cionn! Aha, a fuair!
"Sílim go bhfuil a fhios agam cad a tharla." Má tá tú ag fanacht cúpla nóiméad, gheobhaidh mé amach agus cuirfimid glaoch ar ais, ceart go leor?
"Le do thoil," fhreagair sé. "Tá a fhios agat, tá daoine ag glaoch orm ó mhaidin, agus ní thuigim cad a chiallaíonn sé seo," a mhínigh sí, néarógach. Chuir mé brú ar an gcnaipe múchadh.
"Bhuel, maith, uaisle, is joke maith é seo," a dúirt sé, ag casadh ar a chairde. - Agus anois, le do thoil, - an fhírinne ar fad, mar atá i admháil! An nóiméad seo, agus ní casadh!
Roinntear na píosaí scartha . Anois, bhí a fhios agam gach rud agus d'fhéadfá cara nua a ghlaoch.
- Dia duit? Is liomsa, "a dúirt an glacadóir.
- Sea? D'fhreagair sí go bog. A Thiarna, cad is guth draíochta!
"Gabh dom, thóg mo chairde ormsa." D'fhág mé an fón ar an mbord, agus nuair a bhí mé imithe, chuir siad SMS chuig d'uimhir, "a mhínigh mé don bhean.
- Ach i gcás ...
- Faigh d'ad sa nuachtán.
- An fógra? Bhí sí buartha.
"Ach níor thug mé fógraí ar bith!"
-No? - anois bhí sé mar iontas orm. "Gheobhaidh bean uaigneach, milis agus cliste ó Kiev eolas faoi fhear cultúrtha gan droch-nósanna," léigh mé an téacs.
"Ní féidir é a bheith ... fuaimeadh uafás ina guth. - An bhfuil sé indéanta go raibh duine éigin as a chairde ag tarraingt an-sásta? Faigh amach cé go díreach, a deirim di ... Dia, conas atá náire! Beidh daoine ag smaoineamh go bhfuil mé ... Ó! - screamed sí go tobann arís - toisc nach dócha gurb é an t-aon cheann is dócha, caithfidh tú glaonna eile a fhreagairt, mínigh do gach duine ...
- Mar sin, b'fhéidir, an fón a mhúchadh ar feadh tamaill? - Mhol mé.
- Ní féidir liom ... Tharla sé sin go lá atá inniu ann ní mór dom teagmháil a dhéanamh ...
- Tá mé comhbhrónach.
"Go raibh maith agat," a dúirt sí, ag sigh.
"Bealtaine ..." agus chuir mé brón orm leis an nglacadóir.
"Tá guth an-álainn ag an mbeirt seo, is féidir leat éisteacht leis le huaireanta na huaire!" I rith na laethanta amach romhainn, shíl mé leithscéal a ghlaoch: Bhí mé ag iarraidh a chluas bog a chloisteáil arís. "Tá tú ina leathcheann," a dúirt mé féin. "Cad is mian leat uaithi?" Cad ba mhaith leat a bhaint amach? "Agus ní raibh sé in ann freagraí a fháil ar a chuid ceisteanna. Ach an chuid is measa ná nach raibh mé in ann díriú ar rud ar bith.
Ar deireadh, dhealraigh sé go bhfuarthas cúis mhaith ar an nglao. Ach ní raibh mé ag iarraidh glaoch ar mo chomhghleacaithe. Ag fágáil na hoifige, dhiail sí a uimhir.
- Sea? Tá tú arís? - D'éist mé go cúramach ar a guth agus mhothaigh mé nach raibh sí in ann sí, buíochas a ghabháil le Dia.
"Gabh dom," a dúirt, "ach tháinig smaoineamh orm."
"Tá súil agam nach bhfuil tú ag iarraidh a fheiceáil," ghá sí. - Is é an Bhliain Nua an lae inniu, ní dhéanfaidh do bhean chéile logh duit.
"Níl aon bhean agam," fhreagair mé. - Ná bíodh eagla orm, ní raibh mé ag dul i ngleic leat. Díreach ag iarraidh comhairle a thabhairt duit: glaoigh ar an nuachtán agus iarr an ad seo a bhaint. Cé a fhios cé mhéid níos mó ama a phriontálfaidh siad é ...
"Samhlaigh, tháinig an smaoineamh seo orm," ardaigh sí, agus dúirt sé: "Ach buíochas ar aon nós ... le haghaidh comhairle agus cúraim."
"Féadfaidh d'fhear céile a bheith feargach go gcuirfí fir ort," a dúirt sé, agus d'éirigh leis an eagla a bheith ag freagairt uirthi.
"Níl fear céile agam," fhreagair sí. - Ach beidh glaonna den sórt sin tuirseach agus gan phósta.
"Gabh mo leithscéal ..." Bhraith mé míchompordach.
"Níl, tú," rinne sí agóid. "Níl mé ag caint faoi tú." Ar a mhalairt, tá sé deas go ndearna tú aire domsa. Ina theannta sin, is dóigh liom nach bhfuil fear fireann gnéasach atá ag glaoch anois.
"Is maith go gceapann tú amhlaidh," a dúirt mé, ach i gcás. Go tobann thuig mé nach raibh mé ag iarraidh an bhean an comhrá a chríochnú. "Sean-fhear, tá tú go leor dona cheana féin," - smaoinigh fuaim amháin ar a laghad.
"Saoire shona," ar mian liom mo idirghabhálaí a bheith sásta.
"Tá amhras orm an mbeidh sé sásta," mhothaigh mé. "Beidh mé ar fad ina n-aonar." Ach is mian liom go maith an Bhliain Nua mhaith leat.
"Ní bheidh sé an-sásta liom féin," d'fhuaim a guth níos mó agus níos mó. Láithreach rugadh an smaoineamh sin ... Ach bhí mé láithreach, agus chuir mé faoi urrú orm féin. "Ní raibh tú ag dul chun praiseach le mná a thuilleadh, cuimhnigh? Mar sin dearmad go tapa? "
"Tá sé brónach," a dúirt mé, mearbhall.
"Tá ... Slán," a dúirt sí go ciúin agus chuir an glacadóir in áit, agus go tobann bhraith mé brón orm. ...
Bhí Oíche Chinn Bhliana ina sheasamh. Rinne mé athchomhairle orm féin nach ndeachaigh mé go Sevastopol le haghaidh mo laethanta saoire. Nuair a dhiúltaigh mé a cuireadh, níor shíl mé cé chomh uaigneach a bheadh mé. D'fhéach mé ar an teilifís, d'fhéach mé ar an gceolchoirm réalta, d'éist mé le mianta an tsonais, agus bhraith mé mar theilifís ... Ó, bheadh anamach in aice láimhe ... Shroich an lámh féin ar an bhfón. Is cúis soicind a dhiailiú, toisc gur scríobh mé é go dtí an liosta teagmhála faoin ainm "Stranger".
"An bhfuil tú?" - chraiceann mo chraiceann, nuair a chuala mé a guth. "An raibh cuimhne agam ar mo chuid?" Shíl sé go sona sásta, cosúil le buachaill beag.
"Tá mé dom ... An bhfuil tú feargach?" Táim ar an mbealach?
- Cad a chiallaíonn tú? Táim ag stánadh ar an teilifís. Agus ba mhaith liom caoin, "d'fhreagair sí.
"Díreach cosúil liomsa," gáire mé.
- An raibh saoire riamh agat riamh roimhe seo?
"Ná," a dúirt mé go brónach.
"Agus anseo tá mé don dara huair," a dúirt sí. "Agus is féidir liom a chompord duit: tá sé i bhfad níos éasca anois ná an bhliain seo caite." Dúirt sí seo ionas go bhraith mé mo chroí a bhriseadh ó phian.
- An mbeidh na laethanta saoire agat ar aonar?
"Amárach rachaidh mé go dtí mo chairde," arsa sí. "Cheannaigh siad dacha sna bruachbhailte le déanaí." Feicfidh mé iad a fheiceáil ... go dtí na Nollag. Anseo mar sin ...
"Ah ..." Chuir mé bac orm. "Nach mbeidh tú feargach má ghlaonn mé arís?" - Tar éis misneach clóscríofa, blurted amach.
Ar feadh nóiméad bhí sí ciúin. "Sea, deartháir, d'éiligh tú é," bhí eagla orm.
"Glaoigh orm," a dúirt sí. "Ach ... amháin ... ar an oíche roimh na Nollag."
Bhí na focail "ar an oíche roimh na Nollag" chomh draíochta, amhail is dá gcuala mé scéal dearmadta ar mo óige. Bhí náire orm a ligean isteach dom féin, ach bhí mé leamh go mór le labhairt le strainséir. Ar dtús, bhí súil agam go gcuirfeadh an obair dom ar bhealach chun fáil réidh le smaointe intrusive.
Ach níor chabhraigh sé. D'fhan mé an t-am ar fad, nuair a chuala mé a guth iontach, mhín. "Dealraíonn sé go bhfuil tú dÚsachtach," chuir mé orm féin. "Tá tú ag brionglóid ar bhean ar feadh cúpla lá nach bhfaca mé!" Roimh na Nollag níorbh fhéidir liom é a sheasamh agus a uimhir a dhiailiú. Phioc sí suas an fón tar éis an dara bíp, amhail is dá mbeadh sí ag fanacht leis an bhfón.
"Níor athraigh tú d'intinn, tar éis an tsaoil!"
Bhí iontas orm ar a caoin.
"Cén chaoi a bhfuil a fhios agat gurb é?" An cuimhin leat mo uimhir chomh tapaidh?
- Agus den chéad uair a scríobh mé é i dteagmhálacha faoin ainm "Stranger".
- Wow, tú! Agus rinne mé mar an gcéanna!
Chuala mé gáire íseal, cófra, gleoite. Agus d'fhreagair sé i mo chroí cosúil le teaghrán veidhlín.
"Is é mo ainm Andrew," a dúirt mé. "Is brón orm nach raibh mé féin á thabhairt isteach roimh."
- Agus tá mé Elena.
- Cén chaoi a ndeachaigh tú chuig do chairde?
"Toring," a dúirt sí go simplí. "Cad é guth álainn ... Agus an t-ainm. Tá an bhean seo domsa, is dóigh liom é. " Bhí bealach amháin ann chun stop a chur ag smaoineamh ar Elena - is é a fheiceáil. "Ní dhéanann duine ar bith rioscaí a ghlacadh, ní ólann sé Champagne," - rinne mé féin humbled.
"Cad atá tú ...?" Shas mé. "Lena, cad a dhéanann tú inniu, Nollag?"
"Ní dhéanfaidh aon ní suimiúil," fhreagair sí le mo áthas, ach rinne mé iarracht é a cheilt.
"Níl aon phlean agam," a dúirt sé go cairdiúil. "An mbeidh tráthnóna againn le chéile?" - Rinne mé iarracht nach raibh an-suim agat.
"Sea, ba mhaith liom a fheiceáil conas a fhéachann tú," a dúirt sí go tobann, agus crawled mé siar. Níor smaoinigh mé fiú go raibh mé buartha. "Níl a fhios agat ach ..." chuir sí leisce ort, "Níl mé ag iarraidh caidreamh tromchúiseach ar bith." Agus roimh ré rabhaidh mé rabhadh faoi. Feiceann tú, fuair mé colscartha le déanaí agus mhionnaigh mé dom féin gan trácht a dhéanamh le duine ar bith. Ar a laghad go luath amach anseo.
- Ar ndóigh! - Bhí mé sásta fiú. - Tá an staid chéanna agam go díreach ... Mhínigh mé gur chuaigh mé trí cholscaradh le déanaí. Agus mhionn sé mionn freisin.
Níl sé riachtanach, agus a rá, leis an n-easpórtacht a fhan mé ar an tráthnóna. Agus ar deireadh, chonaic mé í. Conas is féidir liom cur síos a dhéanamh ar chuma an bhean seo? Bhí sí ... Mar sin féin, is leor a rá go bhfuil a cuma ... fhreagraíodh go hiomlán dá hainm agus a guth. Agus ... táim gafa. Go gairid na bainise. Mar gheall ar an oíche Nollag iontach sin bhí mo phrionsabail an bhaitsiléara scriosta, ar an gcéad amharc. Níl, fiú níos luaithe, ó na chéad fhuaimeanna a guth ...