Go dtí go raibh ocht mbliana déag, bhuail mé i gcónaí leis an mBliain Nua le mo thuismitheoirí. Ansin caitheadh an oíche is draíochta den bhliain i gcuideachta chairde gar. Ach trí bliana ó shin chinn sí go daingean: níl aon chruinnithe cairdiúil ann. Cé go bhfuil mo chairde agus a gcuid buachaillí den scoth, ach ós rud é nach bhfuil sé cosúil le miracle - ní gheobhaidh tú iontas mór fiú. Tá a fhios agam roimh ré conas a bheidh gach rud. Déanfaidh Lera iarracht a dhéanamh an comhlacht a chaitheamh le héadaí avant-garde, beidh Irka ag plé leis na fir go léir a chiallaíonn lena Tolik hyperphlegmatic, beidh Kostya ag dul go seasta tríd na céimeanna meisciúla go léir, ag rá go dtógfaidh sé scéalta beardáilte ar dtús, agus ansin ag léiriú monóilí fada sa Bhéarla, agus ag titim faoin mbord agus titim i gcodladh milis ann.
"Lig do na fir cionta a dhéanamh orm an oiread agus is maith leo," shíl mé, "ach i mbliana beidh spraoi acu gan dom." An féidir liom cuimhneamh ar mo óige agus an Bhliain Nua a chomhlíonadh le mo thuismitheoirí? Is maith liom cuimhneamh ar na Saoire iontach (díreach mar sin, le litir chaipitil) d'eagraigh siad dom. Crann fir go dtí an tsíleáil, agus faoi é - bosca geal ceangailte le ribín, rud a bhí de dhíth orm an rud is mó. I mo óige ba é seo an miracle is fíor. Agus anois ...
Lig do mo shean daoine beloved domsa , ach inniu nach bhfuil sé seo go leor dom. Mar sin, ar aghaidh, ag cuardach an Éin Gorm! Is furasta a rá "ar aghaidh". Agus cén áit go díreach? Más rud é go ndearna duine smaoineamh ... "Go maith," chinn mé, "tá sé ar fad, ar ndóigh, go maith, ach bheadh sé deas smaoineamh ar rudaí níos mó prosaic. Mar shampla - faoi dhinnéar, nó eile tá an boilg ag fulaingt cheana féin. " Thionóil sí ar an raidió agus thosaigh sí ag buille na huibheacha le omelette. Sea, agus froze: Bowl ar lámh amháin, forc - sa cheann eile.
- "... Want miracle ar Oíche Chinn Bliana?" - D'iarr guth an duine.
Thionóil mé chuig an glacadóir agus d'fhreagair mé le ardor: "Is mian liom!"
- "Ansin, táimid ag fanacht leat sa chlub le haghaidh mascórtais. Glactar leis na hiarratais ... "
"Cén club?" - Chuaigh mé. "Díreach inis dom an uimhir theileafóin, gabhar!"
- "... chuig an seoladh ... Ár bhfón ..." - chuala mo masseur raidió pléisiúir. In vain thug mé gabhar air. Ag dearmad ar an omelet agus mo ocras brutal, chuaigh mé chun glaoch.
- Club oíche "Behemoth", - múnla guth cailín.
- Táim mar gheall ar an iarratas don Bhliain Nua.
- Cé mhéad duine? - d'iarr an cailín i ton oifigiúil.
- Tá mé ina n-aonar ... Mar sin is féidir nó ní hamháin ... Chaill guth an idirghabhálaí dofheicthe a hionachtacht láithreach: "Cén fáth nach bhfuil? Is féidir leat, ar ndóigh ... "
- Agus cé mhéad a chosnóidh sé?
- Cúig chéad agus caoga Hryvnia.
Más rud é go bhféadfadh mé feadóg beagán, ba mhaith liom feadóg a dhéanamh. Agus mar sin níor sháraigh ach sos beagán.
- Beidh sé an-suimiúil, - amhail is dá mba rud é go bhfuil mé ag léamh orm, d'éirigh an cailín le fios. - Tá DJ iontach againn. Agus beidh an clár iontach! Come, ní bheidh tú brón. Sea, dearmad go leor a rá: ba chóir go mbeadh aíonna ar fad i gúna mhaisiúil. Is riachtanas éigeantach é seo.
Díscríobh mé an fhaisnéis go ciúin.
- Le do thoil, tá ár gclub an-tóir orthu. Lá amháin nó dhó eile, agus ní ghlacfaimid le hiarratais ... - bhuail an cailín.
- Go raibh maith agat. I mo thuairimse, beagán, "a dúirt mé, agus crochadh suas.
"Cúig chéad agus caoga Hryvnia! Wow! Agus tá an gúna mhaisiúil anaithnid, cé mhéid a bheidh sé, "léirigh mé. Cuireadh dhá chéad dollar as dom - Shábháil mé é le haghaidh cótaí sheepskin a cheannach.
Cuir meabhrach ar scálaí amháin ar an bhféidearthacht taibhseach a bhaineann le miracle do dhuine eile - beagnach inláimhsithe i ndáiríre, gearr, gearrtha le fionnaidh ar chóta na seiceanna agus an cochall (de ghá, de ghnáth, de réir dath na súile). Bhí sé níos mó ná an cóta craiceann caorach le fada. Bhuel, cén fáth go gcuireann an saol orm i gcónaí roimh an ngá atá le roghnú! nó - nó? Cén fáth go bhfuil ceann amháin acu, agus dhá, agus an tríú duine eile, agus mé ... Chinn mé go dtarlódh mé ó smaointe brónach, agus d'iompaigh mé ar an teilifís. Bhí sean scannán "The Bat" ann. Amhail is dá ndéanfaimis ordú, mo chuid amhras a dhíscaoileadh arís i mo anam. Is é Masquerade catalyst na Miracles. Tháinig an príomh-banlaoch arís i ngrá lena fear céile féin, chomhlíon an t-seirbhíseach Adele an t-aisling chothaithe aici - bhí sí ina aisteoir, agus i gcoitinne ...
Phioc mé suas an fón go cruinn agus déanadh an uimhir a dhiailiú. "Cluais oíche" Behemoth ", - chuala guth eolach.
- Cailín, tá mé arís. Cathain is féidir liom a fháil taobh thiar den chuireadh? Mar sin, ag cur na luaineachtaí in éag, chuaigh mé chuig an seoladh taifeadta agus rinne mé céad dollar a mhalartú le haghaidh cárta geal an ticéid iontrála. Anois bhí ceist eile ar an gclár oibre: gúna mhaisiúil.
Níl mé ina dressmaker , ach tá ordú i stiúideo ró-chostasach. B'fhéidir gur féidir leat áit éigin a fháil ar cíos? Eureka! Oibríonn Katya, deirfiúr mo mháthair ranga, mar chostóir ag an amharclann.
Gan mhoill, chuaigh mé ag obair di: "Katyusha, shábháil!"
- Mar sin, cad atá againn? Chun "Swan", go "Giselle" ... An bhfuil tú ag iarraidh pacáiste?
Ní raibh mé cinnte ag iarraidh pacáiste a dhéanamh. Lean Katya ar aghaidh le fardal na bpóipéar: "Tá sé seo le haghaidh Onegin, tá sé do Godunov ..." Onóir Tuaithe, "" Faust "... Cad é, rud ar bith cosúil leis?" Shrugged mé. Ní toisc gur mhaith liom rud ar bith, ach theipeann mo shúile as an ollmhór seo. Léirigh Katya an comhartha ina bhealach féin:
"Noodoo ... Na rudaí darn d'aois." Tá oireann nua againn ... Chun an chéad taibhiú "Rigoletto" fuaite. Ar mhaith leat dom a thaispeáint duit? Chuaigh an chéad gúna ormsa. Tá iarracht déanta air. Shuigh sé cosúil le glove.
"An féidir liom é a bheith ann?" - pléadáil a dúirt mé, agus ar mhaithe leis an áitiúlacht a cuireadh leis, ag cur a lámha chun a cófra: - Ná bíodh eagla ort, tá mé slán agus slachtmhar!
Bhí Katya ciúin.
"Fágfaidh mé an gealltanas," fussed mé agus climbed isteach i mo sparán.
Tógann tú é an tríocha céad, agus tógann tú é ar dtús go dtí mo theach. Tabhair i gcuimhne: má tharlaíonn rud éigin leis an gúna, cuirfear mo lámha ar dtús. An dtuigeann tú? Chlaon mé, níl sé fós in ann a chreidiúint i cibé ádh. Tá sé de dhualgas ar an gúna seo an Miracle a mhealladh, cosúil le maighnéad. Is beag miracle atá ann cheana féin. Ar an 31 Nollaig, ag leath naoi mbliana anuas sa tráthnóna, bhí mé réidh go hiomlán le haghaidh caith máirseála tar éis an Éin Ghorm. Rinne an stíl gruaige ard a d'oscail mo forehead cuma mhaith le feiceáil i ndáiríre. Le sásamh an uair dheireanach a ndearna mé scrúdú orm féin sa scáthán, ghlac mé céim i dtreo an dorais agus ... "Seo an maol! - Bíodh imní ort, bhuail sí í féin ar an gcraiceann. - Conas is féidir liom an club a fháil sa bhfoirm seo? "Go raibh maith agat le Dia, bhí beagnach láithreach ann glaoch ar thacaíocht ar an bhfón.
Go gairid, ghlaoigh an clog : "Téigh amach. Tá an carr ag an mbealach isteach cheana féin. " Bhí an tacsaí leis an líon riachtanach laistigh den radharc, ach ní ag an mbealach isteach, mar a cuireadh in iúl dom. Chun dul suas go dtí an bealach isteach, is gá duit a dhéanamh go mór, ag fulaingt idir na tithe, agus ar shiúl na gcos - ach thart ar cúig nó fiche méadar déag: bruscair bruscair anuas i ndramhaíl sloppy. An tiománaí, duine óg, ag caitheamh le duine neamhghlasta in aice leis an gcarr. D'fhág mé an t-iontráil agus níl mé ag súileadh ar an gcosc, gan a bheith ag titim isteach sa sliocht láibe. Chaith an fear buí toitíní, iompaigh i mo threo agus ... - Fan! Ghlaodh sé amhail is dá mbeadh sé ag iarraidh stop a chur leis an traein imeartha. "Thiocfaidh mé leat go díreach anois!" Cúpla nóiméad ina dhiaidh sin, ag squealing le coscáin, stop an tacsaí méadar uaim. Leag an tiománaí as an gcarr. Sula osclaíodh an doras dom, dúirt sé go ciúin: "Ní tharlaíonn sé mar seo." Níor thuig mé fós cad a bhí an frása seo, ach ar chúis éigin bhí sé neamhghnách te agus taitneamhach. Chlúdaigh muid don chlub i fiche nóiméad. Tar éis a shocrú, fuair mé as an gcarr. "Ar chóir dom tú a phiocadh ar maidin?" D'iarr an tiománaí tacsaí amach. Chonaic mé timpeall na ngluaisteán Mercedes atá páirceáilte in aice leis, aíonna "BMW Volvo" an chlub. I measc micéal mór na Bliana Nua, a raibh súil agam, bhí cinnte go ndeachaigh mé abhaile ar cheann de na gluaisteáin eachtracha seo. "Ná", "a dúirt mé," agus chuir mé i gceannas ar an mbealach isteach ar an scéal. Bhí singles, cosúil liomsa, beagán anseo. Go bunúsach - lánúineacha agus cuideachtaí beaga.
Ach go luath bhí mearbhall ar na haíonna , agus bhí sé dodhéanta cheana féin a chinneadh cé acu a tháinig leis. Bhí DJ sa chlub iontach iontach, bhí na táblaí bréagtha le delicacies, chuir iontas taitneamhach in áit taibhithe le healaíontóirí agus tinte ealaíne móra. Léirigh triúr díobh dom aird a thabhairt orm: fear ard i éadaí Mephistopheles, impire Rómhánach i gúna scarlet agus Lochlannach dathúil, dathúil. Na trí cinn acu ag iarraidh cuireadh a thabhairt dom chun damhsa a dhéanamh, moltaí fíorúil a dhéanamh agus labhair siad faoi a gcuid gnóthais borrtha. Bhí caillteanas orm: ní raibh mé in ann cinneadh a dhéanamh ar cé acu ceann acu tosaíocht a thabhairt. "Is é an rud is géire agus an scéalta - gan amhras, Mephistopheles," a chinn, ar deireadh. "Cuirfimid stad air!"
Ach tháinig mionsonraí beaga, ach thar a bheith mí-áthas chun cinn go luath. Nuair a damhsa mé leis an Satan fheictear, d'amharc sé i gcónaí ag an Bhanríon Sneachta. Glacfaidh sé liom agus féachann sí léi. Smaoinfidh compliment i mo chluas - agus arís bogfaidh mo shúile ina treo.
"De ghnáth ar éagsúlacht Irkin", - smaoinigh agus aistrigh sé go dtí na Lochlannach, agus rinne a torso lom ón tús an-mhaith le tuiscint ormsa. Glaodh Lochlannach ach Lochlannach amháin - Vasya. Bhí Basil go maith, ach amháin i gcás trifle: bhí sé ró-mhinic curtha i bhfeidhm ar ghloine branda. Sa tríú huaire den oíche bhí sé sách míshásta cheana féin ar a chosa, agus mar sin, ag suí liom in aice leis, thosaigh sé ag tabhairt scéalta sean agus iontas gan choinne. Ag triúr é, le mo chagrin, dícheangal agus thit sé ina chodladh, ag titim a cheann ar an mbord, ag iarraidh pláta le sailéad craobháin ach cúpla ceintiméadar. "Cén fáth, cén fáth a bhfuil sé chomh mí-ádh orm?"
- Bhí mé réidh le pléascadh i deora brón. Chuaigh Caesar chugam. Dála an scéil, sober mar ghloine. D'fhéach mé go dóchasach agus smaoinigh sé: "B'fhéidir gurb é mo mhicreal bliantúil nua é a bhfuil aithne aige air?"
"An bhfuil strainséir álainn leamh?" Ruaig mé an abairt banal, ach aoibh mé agus chlaon mé.
"Anois beidh mé ag caint ort," ghlac an Impire geall, rud a tharraing amach ó fhillteáin a toga agus le shout of "Hurray!" ... Thit an clapper amach díreach os cionn mo chluas, ag líonadh an confetti leis an milseog a bhí i mo lámha. Bhuail ceann de na ciorcail páipéir leochaileacha trí chiorcal an masc ceart sa tsúil dom. Blinked mé agus chuir mé mo shúile le mo dhorn. Thit an súda-Rómáinis i olc guth agus thóg sé scáinteoir nua. Thosaigh an tsúil crippled le huisce. Ón taobh istigh den masc ar an mbreith ar chlé, cuimilt cuimilt, ansin - ar dheis. Cad a bhí aisteach: níl an tsúil seo confetti.
D'fhéach mé timpeall. Bhí na daoine ag spraoi, agus níl aon duine faoi chúram orm. Ní raibh an miracle ag obair. Ag iarraidh gan aird a tharraingt, thit mé amach sa tsráid. Ag folaingt mo mhéara reoite faoi mo chaibíní, rith mé roinnt carranna eachtrannaigh ar an mbóthar inar féidir liom trádálaí príobháideach a ghabháil. Ní raibh aon ghluaisteán coigríche ar an meaisín mhór sa tsraith, ach bhí an "Volga" fostaithe ag seiceálaithe ar an scallop. D'fhéach sí sa salon. Chod an fear a thug dom anseo anseo sa suíochán tosaigh. D'ordaigh mé sa ghloine. D'oscail an duine a shúile, d'iompaigh a cheann agus arís agus arís eile a chuid mistéireach: "Ní tharlaíonn sé."
"An dtógfaidh tú abhaile dom?"
Fuair an fear amach as an gcarr, thilg sé an doras ar oscailt, agus nuair a fuair mé isteach sa charr, phóg mé go tobann ar an meall gan choinne: "Happy New Year, Princess." An gcreideann tú fós go dtarlóidh míorúiltí? Agus tá a fhios agam cheana féin go cinnte: conas eile! Agus an chuid is mó go minic i Oíche Chinn Bhliana draíochta. Mar sin, más rud é gnáthchónaí tacsaí é Dima, ní táirgeoir ná milliúinéir Ollainnis? Mar sin féin, bhí fíor-Miracle ar ár gcruinniú. Agus domsa, agus dó. Toisc go bhfuil grá i gcónaí ag Miracle. An ceann is mó de na míorúiltí is féidir!